1. Jest to wykaz literatury przedmiotu oraz wszystkich materiałów źródłowych wykorzystywanych w czasie pracy nad danym tematem.
2. Bibliografię sporządza się alfabetycznie wg pierwszych liter nazwiska autora lub tytułu (np. Ustawa ..., Instrukcja...).
3. W przypadku podawania adresów stron internetowych należy pamiętać również o podawaniu daty wykorzystania, ze względu na dużą dynamikę zmian zgromadzonej na nich wiedzy.
Jednym z kryteriów oceny pracy licencjackiej jest umiejętność badawcza i prawidłowy dobór cytowanej literatury. Źródła literaturowe, które można przytaczać w pracach dyplomowych, można umownie podzielić na literaturę konwencjonalną i literaturę niekonwencjonalną (szara literatura).
Pierwsza obejmuje pozycje literackie indeksowane w krajowych rekordach bibliograficznych, czyli książki, czasopisma i dokumenty elektroniczne o numerach ISBN, ISSN lub DOI. Druga grupa obejmuje dokumenty poza komercyjną dystrybucją wydawniczą.
Według Centrum Przetwarzania Informacji (POLSIGLE 2013) do szarej literatury można zaliczyć następujące typy niekonwencjonalnych dokumentów:
- opracowań i raportów naukowych, technicznych, ekonomicznych, społecznych i innych przygotowywanych w organizacjach publicznych i prywatnych, w tym prac dyplomowych i doktorskich,
- materiały konferencyjne niepublikowane i niedostępne w księgarniach komercyjnych,
- tłumaczenia niepublikowane,
- niektóre dokumenty urzędowe,
- strony internetowe,
- dokumentacja techniczna, dokumentacja promocyjno-promocyjna.
Szara literatura jest obszernym i bardzo zróżnicowanym źródłem informacji pod względem wiarygodności. Może być ważnym źródłem informacji ze względu na swoją aktualność, unikalność i wysoką dostępność. Tego typu dokumenty są zazwyczaj wydawane szybciej niż oficjalne wydania, ponieważ nie podlegają wielomiesięcznemu procesowi zatwierdzania.
Taka literatura zazwyczaj zawiera informacje, których nie można znaleźć w konwencjonalnych publikacjach. Wiele z nich jest łatwo dostępnych przez Internet. Główną wadą literatury niekonwencjonalnej w porównaniu z literaturą konwencjonalną jest jej mniejsza wiarygodność niż w przypadku dokumentów zarejestrowanych w bibliografiach krajowych.
