Jednym z celów, któremu powinien sobie postawić autor pracy dyplomowej jest rozwiązanie jakiegoś problemu.
Powodem, dla którego jednostka ludzka przestaje się rozwijać, jest prawdopodobnie to, że po ukończeniu formalnej edukacji i zdobyciu określonych umiejętności zawodowych popada w rutynę stereotypowych działań, autoekspresji i wymiany myśli z otoczeniem. W ten sposób myślenie, rozumiane jako aktywność poznawcza przejawiająca się w rozwiązywaniu problemów, jest ograniczone i nie rozwinięte.
Z drugiej strony, rozwiązywanie problemów w sensie psychologicznym polega na osiąganiu pewnych celów, których nie można osiągnąć wyłącznie na podstawie instynktownych działań i nawyków. Rozwiązanie problemu oznacza znalezienie drogi lub właściwego kierunku działania. W praktyce czasami można to zrobić poprzez chaotyczne, losowe i arbitralne próby. Dotyczy to jednak świata zwierząt, a człowiek robi to poprzez myśl. Zajmujemy się procesem myślowym w sytuacji, gdy osoba używa wspomnień i koncepcji do rozwiązania problemu.
W tym miejscu możemy zadać intrygujące pytanie, jak rozwiązać powstały problem naukowy. Jest to ważne pytanie w wielu sytuacjach badawczych, ale także w pewnych sytuacjach życiowych. Jest to również ważne, gdy uczeń zaczyna pisać pracę magisterską lub magisterską.
Podczas studiów istnieje teoretyczna możliwość „oszukiwania” kolegów, ale jest to niepełny sposób radzenia sobie z pojawiającym się problemem: dorośli czasami zachowują się podobnie, ale nazywają to upadkiem mody, kultywacją tradycji lub podobnym eufemizmem.
Innym sposobem rozwiązania problemu jest zatrudnienie pracowników lub innych stron trzecich w celu znalezienia rozwiązania, które wymaga władzy nad innymi lub pieniędzy na ich opłacenie. Zdarzają się jednak sytuacje, w których sami musimy rozwiązywać problemy i w takim procesie można wyróżnić kilka etapów.
