piątek, 6 września 2013

Najczęściej spotykane wymogi

  • czcionka Times New Roman o rozmiarze „12”, przypisy ,,10”. Do całego tekstu pracy stosuje się justowanie (wyrównanie tekstu do obu marginesów).
  • rozłożenie tekstu na stronie powinno uwzględniać:
  • odpowiednie marginesy: górny, dolny i zewnętrzny po 2,5 cm (wewnętrzny 3,5 cm),
  • odstępy między wierszami – 1,5,
  • akapity dla wyróżnienia nowych sekwencji poruszanych w tekście (wcięcie akapitu 1,25). 5. Każdy nowy rozdział pracy (i inna część pracy równa rozdziałowi, np. wstęp i zakończenie) powinien rozpoczynać się od nowej strony. 6. Do numeracji i tytułów rozdziałów stosuje się czcionkę pogrubioną 14 pkt, do numeracji oraz tytułów podrozdziałów czcionkę pogrubioną 13 pkt. Nie należy stawiać kropek na końcu tytułów rozdziałów i podrozdziałów. 7. Wszystkie strony są ponumerowane (numeracja stron w stopce wyrównana do prawej, czcionka o rozmiarze 12 pkt., nie umieszcza się numeru na pierwszej stronie – stronie tytułowej i drugiej – strona z oświadczeniami promotora i autora pracy – dotyczy wyłącznie egzemplarza do archiwum). 8. Do tytułów tabel, wzorów, rysunków, schematów, itp. stosuje się czcionkę Times New Roman 12 pkt. pogrubiony, numerowanie automatyczne przez całą pracę; bez kropek po tytułach. 9. Cudzysłów stosuje się głównie przy: – dosłownym cytowaniu tekstu, – pisaniu nazw czasopism.
  • tytuły cytowanych publikacji (książek, aktów prawnych i in.) oraz terminów obcojęzycznych należy pisać kursywą.
  • w pracy powinny być stosowane formy bezosobowe wypowiedzi (np. przedstawiono), tryb bierny (został przedstawiony) oraz wypowiedzi w 3. osobie liczby pojedynczej i mnogiej (bank stosuje, klienci wybierają), nie należy stosować formy 1. osoby liczby pojedynczej lub mnogiej (formy wynikającej z utożsamiania się dyplomanta z analizowanym przedmiotem).
  • wyliczenia krótkie kończy się przecinkami i na końcu kropką, wyliczenia dłuższe w formie zdań średnikami albo kropkami i kończy kropką. Stosuje się jednolitą zasadę punktowania i numerowania. W przypadku, gdy na końcu wiersza znajdzie się spójnik lub przyimek (np. i, w, itd.), należy go przenieść do następnego wiersza.