Dla zbadania problemu postawionego w tej pracy należy wybrać
najwłaściwszą metodę badawczą, która pozwoli poznać poglądy respondentów, oraz
uzyskać odpowiedzi na interesujące nas pytania. Metoda badań (...) jest to
zespół teoretycznie uzasadnionych zabiegów koncepcyjnych i instrumentalnych,
obejmujących najogólniej całość postępowania badacza zmierzających do
rozwiązania określonego problemu badawczego[1].
Jedną z najpopularniejszych
metod badań pedagogicznych jest sondaż diagnostyczny. Daje on opis i pozwala na
wyjaśnienie pewnych zjawisk moralnych, czy ważniejszych procesów występujących w
zbiorowościach. Charakterystyczne jest tu instrumentalne użycie respondentów
jako jednostek: dostarczających pożądanych informacji[2].
Spośród wielu technik[3] autorka w
swoich badaniach posługiwała się: 1) techniką ankiety, 2) techniką analizy
dokumentów. „Ankieta ... jest techniką gromadzenia informacji, polegającą na
wypełnianiu najczęściej samodzielnie przez badanych specjalnych
kwestionariuszy, na ogół o wysokim stopniu standaryzacji w obecności lub
najczęściej w obecności ankietera[4]. W tej
pracy skorzystano z następujących ankiet:
1. Ankieta
środowiskowa miała dostarczyć materiału do określenia uwarunkowań rodzinnych i ich wpływu na badany problem. Analizowała ona dane z
zakresu liczebności rodzin, warunków materialnych i
kulturalnych, czy też cenzusu wykształcenia
rodziców.
2. Ankieta[5]
dotyczyła spraw związanych z określonymi predyspozycjami osobowościowymi
badanych uczniów. Uzupełnienie autorki do ankiet służyć miało celowi zebrania materiału na temat: Przyczyny
niechęci uczniów do zadań domowych
wynikające ze złej pracy szkoły. Uczniowie uzupełniali ankiety w klasie szkolnej przez 45 minut w obecności ankietującego,
który udzielał dodatkowych wyjaśnień.
[1] A.
Kamiński: Metoda, procedura badawcza w pedagogice empirycznej. Studia
pedagogiczne. t. XIX
[2] J.
Rudnicka: Metoda sondażu w pedagogice empirycznej. Studia pedagogiczne. t. XIX,
s. 37
[3] T.
Plich: Zasady badań pedagogicznych. Zakł. Nar. im. Ossol. Wrocław, W-wa,
Kraków, 1977, s. 141
[4] T.
Plich: jak wyżej, s. 56
[5] T.
Plich: jak wyżej, s. 56
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentarze są moderowane