Układ i styl pracy licencjackiej

1.      Strona tytułowa i karta oceny pracy.

Według wzoru zamieszczonego w odpowiednim pliku: wzór DI-WI dyplom inżyniera na kierunku informatyka,

wzór DM-WI dyplom magistra inżyniera na studiach II stopnia na kierunku informatyka,

wzór DM-WITZ dyplom magistra na studiach II stopnia na kierunku zarządzanie, wzór DMJ-WITZ dyplom magistra inżyniera na studiach jednolitych na kierunku zarządzanie,

wzór DL-WITZ dyplom licencjata na kierunku zarządzanie.

Uwaga: Strona tytułowa i karta ocen są drukowane jednostronnie.

W przypadku, gdy praca zawiera dane o charakterze niejawnym np. stanowiące tajemnicę handlową firmy udostępniającej, na karcie oceny pracy należy umieścić klauzulę o poufności danych i warunkach dostępu.

2.      Spis treści.

Spis treści stanowi spis wszystkich elementów składowych pracy, takich jak: wstęp, rozdziały i podrozdziały, zakończenie (podsumowanie), bibliografia, załączniki, wraz z podaniem numeru strony, na której znajduje się (lub rozpoczyna) dany element pracy.

3.      Wstęp (bez numeracji rozdziału)

Wstęp powinien zawierać krótkie wprowadzenie dotyczące ogółu zagadnień, których dotyczy praca. We wstępie musi być jeden akapit określający zwięźle cel pracy, który

powinien zaczynać się od słów: Celem pracy jest  Wstęp powinien także podawać

krótki (jednozdaniowy) opis każdego rozdziału.

4.      Rozdziały pracy (numerowane)

Pracę najlepiej pisać w formie bezosobowej tj.:  pokazano.., uwzględniano...,

opracowano.... opisano... Dyplomant nie powinien zadawać sobie pytań, bo to stwarza niedobre wrażenie „języka gazetowego". Praca musi być spokojną, pozbawioną emocji, relacją.

Każda praca powinna zawierać część stanowiącą osobisty dorobek autora. Ta część pracy musi być odpowiednio wyakcentowana. Nawet, jeśli charakter pracy jest przeglądowy to musi zawierać krytyczną analizę i prezentację własnego poglądu na przedstawiany temat.

5.      Podsumowanie i wnioski (bez numeracji rozdziału)

Rozdział „Podsumowanie i wnioski” jest streszczeniem pracy wykonanym przez autora i zawierającym wskazanie tego, co w poszczególnych jej częściach uważa za najważniejsze. Trzeba przy tym zachować odpowiednie proporcje; nie przechwalać się, a zarazem odpowiednio wyakcentować swój dorobek, bez jego umniejszania. Wnioski powinny dotyczyć własnych przemyśleń autora wynikających z przedstawionych w pracy treści, stanowić uogólnienie dorobku pracy i przedstawić to, do czego doszedł autor i w jakim kierunku powinny pójść dalsze prace, jeśli temat będzie kontynuowany.

6.      Bibliografia, (co najmniej 20 poz.) (bez numeracji rozdziału)

Bibliografia, czyli wykaz literatury związanej z tematem pracy i wykorzystywanej przez autora, powinna być umieszczona na końcu pracy dyplomowej. Każda publikacja lub dokument zawarte w spisie literatury są identyfikowane przez podanie nazwiska i imienia autora, tytułu pracy, miejsca wydania i wydawnictwa, roku opublikowania. Spis powinien być ponumerowany i wykonany w porządku alfabetycznym, przy czym numery mają charakter jedynie porządkowy.

Poniżej są zamieszczone wzory opisów różnych pozycji bibliograficznych.

Książka

Autor: Tytuł książki. Miejsce wydania. Wydawnictwo. Rok wydania.

Artykuł

Autor: Tytuł artykułu. Nazwa czasopisma. Rok, numer woluminu, numery stron.

Akt normatywny

Tytuł (rozporządzenie, uchwała, ustawa, zarządzenie). Nazwa organu promulgacyjnego. Rok, numer, pozycja.

Praca niepublikowana

Autor: Tytuł pracy. Nazwa instytucji i jej siedziby. Rok opracowania. Informacja o technice wykonania (np. maszynopis).

Strona internetowa

Adresy stron internetowych muszą być opatrzone odpowiednim komentarzem podającym informacje o źródle: do jakiej firmy należy strona internetowa, czego dotyczą informacje tam prezentowane, itp.

7.      Spis rzeczy (rysunki, tabele, wykresy) (bez numeracji rozdziału)

8.      Wykaz ważniejszych oznaczeń użytych w pracy (bez numeracji rozdziału)

9.      Załączniki ( bez numeracji rozdziału)

Informacja o istnieniu załącznika musi być umieszczona w treści pracy, w tym miejscu, gdzie jest to związane z jego zawartością.

Egzamin magisterski i dyplomowy

Egzaminy magisterski i dyplomowy przeprowadzane s ą komisyjnie. W trakcie egzaminu stawia się Studentowi/Studentce co najmniej 2 lub 3 pytania: (1) z zakresu pracy, (2) z zakresu kierunku studiów bądź specjalności. Rada Wydziału zaleciła, żeby pytanie 2 dotyczyło obszaru bliskiego problematyce pracy, nie powinno to być jednak drugie pytanie odnoszące się wprost do napisanej pracy, ale pytanie obejmujące teorię dziedziny, do której odwołuje się praca.

Egzamin magisterski i dyplomowy to kluczowe etapy w edukacji wyższej, które stanowią podsumowanie całego procesu kształcenia na poziomie studiów magisterskich. Są one nie tylko formalnym wymogiem ukończenia studiów, ale także okazją do wykazania się zdobytą wiedzą, umiejętnościami analitycznymi oraz zdolnością do samodzielnego myślenia i rozwiązywania problemów. Egzaminy te różnią się nieco w zależności od kraju, uczelni, a także programu studiów, ale ich podstawowy cel pozostaje ten sam: ocena kompetencji studenta oraz weryfikacja jego gotowości do podjęcia dalszej kariery zawodowej lub naukowej.

Egzamin magisterski, zwany również końcowym egzaminem magisterskim, jest formalnym testem wiedzy z zakresu kierunku studiów, który student realizował przez okres trwania programu magisterskiego. Egzamin ten może przybierać różne formy, w zależności od specyfiki uczelni i kierunku studiów. Często składa się z części ustnej i/lub pisemnej, w której student musi odpowiedzieć na pytania dotyczące materiału obejmującego cały program studiów. W części ustnej student jest zazwyczaj pytany przez komisję egzaminacyjną złożoną z wykładowców i ekspertów z danej dziedziny. Pytania mogą dotyczyć zarówno ogólnych zagadnień teoretycznych, jak i konkretnych przypadków czy problemów praktycznych związanych z danym kierunkiem studiów. W przypadku egzaminu pisemnego student zazwyczaj ma za zadanie rozwiązanie zadań problemowych, esejów lub innych form pisemnych, które mają na celu ocenę jego zdolności analitycznych oraz umiejętności pisemnego formułowania myśli.

W wielu przypadkach egzamin magisterski jest ściśle powiązany z obroną pracy magisterskiej. Obrona pracy magisterskiej jest jednym z najważniejszych elementów egzaminu dyplomowego i polega na prezentacji oraz dyskusji na temat pracy magisterskiej, którą student przygotował w trakcie ostatniego etapu studiów. Podczas obrony student przedstawia główne założenia, metody, wyniki oraz wnioski swojej pracy. Następnie odpowiada na pytania zadane przez komisję egzaminacyjną, która ocenia zarówno jakość samej pracy, jak i zdolność studenta do jej obrony. Kluczowe jest, aby student potrafił jasno i precyzyjnie wyjaśnić wybór metod badawczych, zinterpretować wyniki oraz uzasadnić wnioski, które wynikają z przeprowadzonych badań.

Obrona pracy magisterskiej jest zazwyczaj publiczna, co oznacza, że może w niej uczestniczyć zarówno komisja egzaminacyjna, jak i inni studenci, wykładowcy, a czasem także osoby spoza uczelni. Publiczność ma czasami możliwość zadawania pytań, co stanowi dodatkowe wyzwanie dla studenta. Pomimo tego, że obrona może być stresującym doświadczeniem, stanowi także okazję do zaprezentowania swoich umiejętności komunikacyjnych, pewności siebie oraz zdolności do obrony własnych tez i argumentów.

Egzamin dyplomowy, w którym mieści się zarówno egzamin magisterski, jak i obrona pracy, kończy się zazwyczaj ostateczną oceną studenta. Ocena ta jest wynikiem zarówno oceny samej pracy magisterskiej, jak i sposobu jej obrony oraz odpowiedzi na pytania zadane podczas egzaminu. W niektórych systemach edukacyjnych ocena końcowa może także uwzględniać średnią ocen ze wszystkich przedmiotów realizowanych w trakcie studiów. Ocena końcowa jest następnie wpisywana do dyplomu ukończenia studiów, który student otrzymuje po zakończeniu całego procesu egzaminacyjnego.

Egzamin magisterski i dyplomowy pełni również funkcję weryfikacyjną, potwierdzającą, że student jest gotowy do podjęcia pracy zawodowej lub dalszej edukacji na poziomie doktoranckim. Dla wielu studentów jest to moment kulminacyjny ich edukacji, a jednocześnie początek nowego etapu w życiu zawodowym lub naukowym. Dlatego przygotowanie do egzaminu magisterskiego i obrony pracy jest niezwykle istotne i wymaga nie tylko dogłębnej wiedzy z zakresu kierunku studiów, ale także umiejętności logicznego myślenia, analizy danych oraz efektywnej komunikacji.

Warto zaznaczyć, że egzaminy magisterskie różnią się w zależności od kierunku studiów. Na przykład, w naukach ścisłych i technicznych student może być zobowiązany do przedstawienia wyników eksperymentów lub projektów inżynieryjnych, podczas gdy na kierunkach humanistycznych większy nacisk może być położony na zdolności krytycznej analizy tekstów i teorii. Na kierunkach artystycznych z kolei egzamin magisterski może obejmować prezentację portfolio lub projektów artystycznych.

Podsumowując, egzamin magisterski i dyplomowy to kluczowe etapy na zakończenie studiów magisterskich. Są one ostatecznym sprawdzianem zdobytej wiedzy, umiejętności i kompetencji, a także okazją do wykazania się samodzielnością myślenia i zdolnością do obrony własnych poglądów i tez. Pomimo że są one często źródłem stresu dla studentów, stanowią również ważne doświadczenie, które przygotowuje ich do wyzwań zawodowych i naukowych w przyszłości.

Praca magisterska

powinna prezentować rezultaty samodzielnie wykonanego zadania badawczego, pod kierunkiem promotora, zalecana objętość nie powinna przekraczać 70- 90 stron (160 tys. znaków).

a)       może mieć charakter:

•        systematyzujący - przedstawiający nowe poglądy z danej dziedziny,

•        badawczy - zmierzający do wykrycia nowych zależności lub aspektów zjawisk

•        projektu badawczego

•        studium o charakterze teoretycznym.

b)      powinna zawierać:

•        wyraźne określenie problemu teoretycznego lub empirycznego i umiejscowienie go w dotychczasowym dorobku danej dziedziny,

•        jego pogłębioną analizę, która powinna doprowadzić do udzielenia odpowiedzi na postawione pytanie,

•        zastosowanie określonej metody badawczej,

•        wykorzystanie odpowiednich narzędzi analitycznych,

•        sformułowanie wniosków na podstawie przeprowadzonej analizy,

•        odniesienia do dostępnej literatury przedmiotu, dokumentów, źródeł pierwotnych.

c)       przygotowanie pracy powinno ukształtować następujące umiejętności:

•        oceny dorobku teoretycznego w danej dyscyplinie, w szczególności w przypadku prac teoretycznych,

•        samodzielnego poszukiwania materiałów źródłowych w istniejących opracowaniach naukowych,

•        diagnozowania i oceny problemu,

•        stosowania warsztatu badawczego, a w szczególności stosowania metod pracy

naukowej,

•        identyfikacji i analizowania obserwowanych zjawisk, zwłaszcza tych, z którymi

Absolwent/Absolwentka będzie miał/a do czynienia w praktyce,

•        dostrzegania prawidłowości występuj ących w obrębie tych zjawisk,

•        wyciągania właściwych wniosków,

•        czynnego posługiwania się nabytą w czasie studiów wiedzą i wykorzystania jej w zastosowaniu do praktyki lub do wnioskowania teoretycznego,

•        osadzenia problemu w literaturze,

•        prowadzenia logicznego toku wywodów, 

posługiwania się jasnym i precyzyjnym językiem.

Opisy bibliograficzne aktów prawnych w pracy licencjackiej

W pracy licencjackiej, a także w innych pracach naukowych, ważne jest prawidłowe cytowanie i sporządzanie opisów bibliograficznych, w tym także aktów prawnych. Każdy akt prawny, który jest cytowany lub używany jako źródło w pracy, powinien być odpowiednio opisany w bibliografii. Opis bibliograficzny aktu prawnego różni się od opisu innych źródeł, takich jak książki czy artykuły, i musi zawierać określone elementy, aby był zgodny z normami bibliograficznymi.

W Polsce standardy dotyczące sporządzania opisów bibliograficznych aktów prawnych regulują normy, takie jak Polska Norma PN-ISO 690:2012 oraz zasady opracowane przez różne instytucje naukowe i edukacyjne. Poniżej przedstawione są podstawowe zasady dotyczące tworzenia opisów bibliograficznych aktów prawnych, które można zastosować w pracy licencjackiej.

1. Ustawa

Opis bibliograficzny ustawy powinien zawierać następujące elementy:

• Pełną nazwę aktu prawnego (tytuł ustawy).
• Datę uchwalenia ustawy.
• Oznaczenie dziennika urzędowego, w którym ustawa została opublikowana, wraz z numerem i pozycją.
• Ewentualne późniejsze zmiany (jeśli są istotne dla pracy).

Przykład: Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Dz.U. 2009 nr 157 poz. 1240.

2. Rozporządzenie

Opis bibliograficzny rozporządzenia powinien obejmować:

• Pełną nazwę aktu prawnego (tytuł rozporządzenia).
• Datę wydania rozporządzenia.
• Nazwę organu wydającego rozporządzenie.
• Oznaczenie dziennika urzędowego, w którym rozporządzenie zostało opublikowane, wraz z numerem i pozycją.
• Informację o ewentualnych zmianach, jeśli są istotne.

Przykład: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 czerwca 2015 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych. Dz.U. 2015 poz. 924.

3. Konstytucja

W przypadku Konstytucji opis powinien zawierać:

• Pełną nazwę aktu prawnego.
• Datę uchwalenia.
• Oznaczenie dziennika urzędowego, w którym została opublikowana.

Przykład: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Dz.U. 1997 nr 78 poz. 483.

4. Kodeks

Opis bibliograficzny kodeksu prawnego powinien zawierać:

• Pełną nazwę aktu prawnego (tytuł kodeksu).
• Datę uchwalenia.
• Oznaczenie dziennika urzędowego, w którym kodeks został opublikowany, wraz z numerem i pozycją.
• Informację o ewentualnych zmianach.

Przykład: Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 r. Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93 ze zm.

5. Zamieszczenie aktów prawnych w bibliografii

Wszystkie akty prawne, które były użyte w pracy licencjackiej, powinny być umieszczone w części bibliografii lub w osobnym spisie źródeł prawnych. Mogą one być ułożone według kolejności alfabetycznej lub według rodzaju aktu prawnego (np. konstytucje, ustawy, rozporządzenia), zależnie od wymogów uczelni.

6. Odwołania do aktów prawnych w tekście

Podczas cytowania aktu prawnego w treści pracy, należy podać skrócony opis, np. tytuł ustawy, datę oraz odniesienie do odpowiedniego artykułu lub paragrafu. Pełny opis aktu powinien znaleźć się w bibliografii na końcu pracy.

Przykład w tekście: Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o finansach publicznych z 2009 r. (Dz.U. 2009 nr 157 poz. 1240)...

7. Zmiany i nowelizacje aktów prawnych

Jeśli w pracy wykorzystujesz przepisy z nowelizacji ustawy lub rozporządzenia, powinieneś zaznaczyć to w opisie, uwzględniając datę nowelizacji oraz odpowiedni dziennik urzędowy.

Przykład: Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Dz.U. 2009 nr 157 poz. 1240 z późn. zm. (nowelizacja: Dz.U. 2015 poz. 1045).

Przygotowując opisy bibliograficzne aktów prawnych w pracy licencjackiej, należy dbać o dokładność, przejrzystość i zgodność z obowiązującymi normami. Poprawne cytowanie aktów prawnych nie tylko podnosi jakość pracy, ale również świadczy o staranności i rzetelności autora. Przed przystąpieniem do sporządzania bibliografii warto zapoznać się z wytycznymi swojej uczelni, które mogą zawierać szczegółowe zalecenia dotyczące formatu i sposobu cytowania źródeł prawnych.

Przykłady:

Przypis Bibliografia [Ustawa z 17 lutego 2005] Ustawa z 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania problemowe, Dz.U., nr 64, poz. 565. [Rozporządzenie MSWiA z 27 listopada 2006] Rozporządzenie MSWiA z 27 listopada 2006 r. w sprawie sporządzania i doręczania pism w formie dokumentów elektronicznych, Dz.U., nr 227, poz. 1664. [Sprawozdanie finansowe 2005] Sprawozdanie finansowe Gamma Capital Spółki Akcyjnej w Oświęcimiu, 2005, M.P.B., nr 1742, poz. 12249. [Articles of Agreement 2004] Articles of Agreement, 2004, IMF, Washington. [Chronology 2000] Chronology. IMF Adapts and Expans Operations to Meet Member’s Countries Changing Needs, 2000, IMF Survey Supplement, no. 29.

Przykłady:

Przypis	Bibliografia
[PN-ISO 690-2:1999 ]	PN-ISO 690-2:1999, Przypisy bibliograficzne - Dokumenty elektroniczne i ich części.
[PN-EN ISO 661:2006]	PN-EN ISO 661:2006, Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce - Przygotowanie próbki do badań.

Wyboru tematu pracy licencjackiej

Wybór tematu pracy licencjackiej to jedno z najważniejszych i zarazem najtrudniejszych zadań, przed którymi staje student. Temat pracy licencjackiej stanowi fundament całego procesu badawczego, a jego odpowiednie sformułowanie ma kluczowe znaczenie dla sukcesu w pisaniu pracy dyplomowej. Właściwie dobrany temat nie tylko umożliwia rozwinięcie badań w sposób spójny i zgodny z zainteresowaniami studenta, ale także pomaga uniknąć późniejszych trudności związanych z brakiem dostępnych materiałów, ograniczeniami metodologicznymi czy brakiem wystarczającej ilości czasu na realizację projektu. Wybór tematu pracy licencjackiej wymaga więc starannego przemyślenia i odpowiedniego przygotowania.

Pierwszym krokiem w wyborze tematu pracy licencjackiej jest określenie zainteresowań naukowych studenta. Praca licencjacka to proces długotrwały i czasochłonny, dlatego kluczowe jest, aby temat, który wybierzesz, był bliski Twoim osobistym zainteresowaniom. Praca nad zagadnieniem, które wzbudza ciekawość i pasję, znacznie ułatwia realizację całego projektu badawczego. Warto zastanowić się, jakie tematy były dla Ciebie szczególnie interesujące w trakcie studiów, jakie zajęcia sprawiały najwięcej satysfakcji, a także jakie zagadnienia chciałbyś zgłębić bardziej. Dobrze, jeśli temat pracy licencjackiej będzie związany z obszarem, w którym czujesz się pewnie, a jednocześnie dostarcza wyzwań intelektualnych.

Kolejnym ważnym aspektem jest dostępność literatury i źródeł. Wybierając temat pracy licencjackiej, warto zadać sobie pytanie, czy istnieje wystarczająca ilość materiałów, na których można oprzeć badania. Sprawdzenie dostępności literatury przedmiotu na wczesnym etapie pomoże uniknąć sytuacji, w której student napotyka trudności związane z brakiem odpowiednich książek, artykułów naukowych czy danych empirycznych. Praca licencjacka powinna być oparta na solidnych podstawach teoretycznych, dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do pisania skonsultować wybrany temat z zasobami bibliotecznymi oraz bazami danych dostępnymi online. Jeśli temat dotyczy niszowego zagadnienia, które nie zostało jeszcze szeroko opisane w literaturze, może to stanowić zarówno zaletę, jak i wyzwanie. Z jednej strony można wnieść coś nowego do dyskusji naukowej, z drugiej zaś może to ograniczyć możliwości opierania się na istniejących badaniach.

Równie istotnym czynnikiem, który warto wziąć pod uwagę, jest możliwość przeprowadzenia badań empirycznych lub analizy danych. Praca licencjacka, choć nie wymaga przeprowadzenia rozbudowanych badań, często zakłada pewien stopień samodzielnej analizy lub badań empirycznych. Warto zastanowić się, jakie dane są dostępne, czy istnieje możliwość przeprowadzenia ankiet, wywiadów, badań statystycznych lub analizy dokumentów. Wybór tematu, który umożliwia zebranie danych empirycznych, może znacząco wzbogacić wartość pracy licencjackiej. Jeśli student planuje wykorzystać w swojej pracy dane zewnętrzne, np. raporty, badania rynkowe czy statystyki, ważne jest, aby upewnić się, że te materiały są łatwo dostępne i aktualne.

Realistyczność i wykonalność tematu to kolejny kluczowy aspekt, który powinien zostać uwzględniony przy wyborze tematu pracy licencjackiej. Student musi mieć na uwadze ograniczenia czasowe, jakimi dysponuje, a także swoje zasoby i możliwości badawcze. Temat pracy licencjackiej powinien być na tyle wąski, aby można było go dogłębnie zbadać w określonym czasie, ale jednocześnie na tyle szeroki, aby dostarczał wystarczającego materiału do analizy. Niezwykle istotne jest, aby unikać zbyt ogólnych tematów, które mogą prowadzić do powierzchownej analizy, a także zbyt wąskich, które mogą ograniczyć możliwość wyciągnięcia wniosków.

Kolejnym krokiem w wyborze tematu pracy licencjackiej jest konsultacja z promotorem. Promotor to osoba, która będzie wspierać studenta na każdym etapie pisania pracy, dlatego warto zasięgnąć jego opinii już na początku procesu wyboru tematu. Promotor może pomóc w zawężeniu zakresu tematu, wskazać literaturę, której wcześniej nie brałeś pod uwagę, a także doradzić, jakie metody badawcze będą najbardziej odpowiednie. Konsultacja z promotorem może również pozwolić na uniknięcie pułapek związanych z tematami, które wydają się interesujące, ale w rzeczywistości mogą być trudne do zrealizowania. Należy pamiętać, że wybór tematu nie musi być ostateczny – może ewoluować w trakcie procesu pisania pracy.

Przy wyborze tematu warto również zastanowić się nad praktycznym znaczeniem i perspektywą zawodową, jaką może przynieść wybrana tematyka. Temat pracy licencjackiej może być dobrą okazją do rozwijania umiejętności w obszarze, w którym planujesz kontynuować swoją karierę zawodową. Przykładowo, jeśli jesteś zainteresowany pracą w marketingu, możesz skupić się na badaniach związanych z zachowaniami konsumentów lub strategiami marketingowymi w mediach społecznościowych. Wybór tematu, który jest powiązany z Twoimi planami zawodowymi, nie tylko zwiększa motywację do pracy nad projektem, ale także pozwala na budowanie wiedzy i kompetencji, które mogą być użyteczne w przyszłości.

Unikalność i oryginalność tematu to również istotny aspekt, który należy rozważyć. Choć praca licencjacka nie wymaga odkryć na skalę naukową, warto dążyć do tego, aby temat był przynajmniej częściowo nowatorski. Unikanie tematów, które są nadmiernie wyeksploatowane, pozwala na wyróżnienie się i wniesienie własnej perspektywy do omawianego zagadnienia. Oryginalność tematu może polegać na nowym podejściu do znanego zagadnienia, zbadaniu mniej popularnego aspektu problemu lub zastosowaniu nowoczesnych metod badawczych. Ważne jest jednak, aby dążyć do oryginalności w sposób realistyczny – zbyt ambitny temat może prowadzić do frustracji i trudności z ukończeniem pracy na czas.

W procesie wyboru tematu pracy licencjackiej kluczowa jest również elastyczność. Zdarza się, że podczas pisania pracy temat ewoluuje, badania prowadzą do nieoczekiwanych wniosków lub dostęp do materiałów okazuje się bardziej ograniczony, niż się początkowo wydawało. Warto być przygotowanym na to, że wybrany temat może wymagać pewnych modyfikacji, zwłaszcza na etapie pisania i analizowania zebranych danych. Bycie otwartym na zmiany i elastyczność w podejściu do tematu pozwala na lepsze dostosowanie pracy do rzeczywistych możliwości badawczych.

Wybór tematu pracy licencjackiej to proces, który wymaga przemyślenia, planowania oraz konsultacji. Temat powinien być zgodny z zainteresowaniami studenta, realistyczny pod względem dostępności literatury i możliwości badawczych, a jednocześnie dostosowany do ograniczeń czasowych i organizacyjnych. Konsultacje z promotorem, analiza dostępnych źródeł oraz przemyślenie praktycznych aspektów wybranego tematu to kluczowe kroki, które pozwolą na sukces w realizacji projektu badawczego. Warto pamiętać, że dobrze dobrany temat nie tylko ułatwia pisanie pracy, ale także zwiększa satysfakcję z całego procesu i może przyczynić się do rozwoju naukowego i zawodowego.

1. Zakresy tematyczne prac dyplomowych (licencjackich i magisterskich) ustalają promotorzy, biorąc pod uwagę kierunek studiów, specjalność, zainteresowania naukowe studentów, potrzeby Uczelni, Ministerstwa Obrony Narodowej oraz miejsce pracy studenta, w nieprzekraczalnym terminie:
a) do końca trzeciego semestru dla studentów studiów pierwszego stopnia (licencjackich);
b) do końca pierwszego semestru dla studentów studiów drugiego stopnia.
2. Wyboru tematu pracy dyplomowej (licencjackiej i magisterskiej) dokonuje student po konsultacji z promotorem.
3. Za zgodą promotora oraz Dziekana praca dyplomowa może być napisana w języku obcym. Warunkami uzyskania zgody na pisanie pracy w języku obcym są:
1) pozytywna opinia promotora o pisaniu pracy w języku obcym,
2) biegła znajomość języka obcego przez dyplomanta potwierdzona egzaminami, certyfikatami lub innymi dokumentami, których kopie powinny być dołączone do stosownego wniosku dyplomanta skierowanego do Dziekana.

Tytuł pracy licencjackiej

Rok akademicki zaczął się na dobre. W tym roku dużą popularnością cieszyły się jak zwykle nauki ekonomiczne. Ale w rzeczywistości wciąż prym wiodą filologie, przede wszystkim angielska; medycyna, psychologia oraz kierunki ścisłe, w szczególności zamawiane, przede wszystkim politechniki. 

Tak naprawdę, aby posiadać pracę, powinniśmy mieć praktykę. Żeby ją mieć, najpierw powinniśmy skończyć najlepiej studia dzienne, pracodawcy patrzą wtedy na nas przychylniejszym okiem. Potrafią nawet poprosić o średnią ocen a także ocenę na dyplomie, w czasie rekrutacji. 

Jedną ze składowych oceny jest ocena z pracy, tym samym cel jest, o bardzo dobry stopień np.: z pracy licencjackiej trzeba się pośpieszyć. Nieraz z rozmaitych przyczyn nie piszemy, a to albowiem nie umiemy pisać, nie chce nam się, nie mamy czasu, różnie z tym jest. 

Zaś w każdym razie, możemy skorzystać z pomocy fachowców i zlecić napisanie licencjatu. Ponieważ ocena jaką dostaniemy jest ważna, zaś pisanie pracy dyplomowej może przecież sprawiać znaczne trudności.

Tytuł pracy licencjackiej powinien dobrze oddawać to, co w artykule się znajduje. Informa­cja zawarta w tytule jest z reguły pierwszym etapem selekcji prac w bazach danych ( Pub- Med, HighWire, Scopus). Dopiero jeśli tytuł wskazuje na potencjalną przydatność zaczyna­my poszukiwać streszczenia i ewentualnie potem całej pracy. Takie same reguły obowiązują w pracy dyplomowej. Tytuł musi możliwie precyzyjnie określać zawartość pracy. Należy przy tym pamiętać aby tytuł był możliwie krótki ( nie powinien przekraczać 150 znaków ze spacjami).

Przypisy w pracy licencjackiej

Przypisy są wyrazem właściwego wykorzystania literatury przez autora pracy, pokazują na ile dobrze autor opracowuje literaturę i czy właściwie z niej korzystał. Przypisy zamieszczane są u dołu strony. Odgrywają w pracy bardzo ważną rolę, tworząc wraz z bibliografią tzw. aparat naukowy pracy. Służy on nie tylko wskazaniu z jakich źródeł i prac korzystał autor w konstruowaniu swojej pracy, ale również jest to środek umożliwiający zweryfikowanie samej pracy. Poprzez podanie źródła danej informacji autor umożliwia innym sprawdzenie, czy treści zawarte w pracy są zgodne ze stanem faktycznym, czy może autor opierał się na źródłach wątpliwej jakości.

PRZYPIS ODWOŁUJąCY SIĘ DO KSIąŻKI

² S. Lebson, Podstawy miernictwa elektrycznego, PWN, Warszawa 1972, s. 87-101.

PRZYPIS ODWOŁUJACY SIĘ DO OPRACOWANIA ZAWARTEGO W PRACY ZBIOROWEJ

⁴ B. Suchodolski, Nauka nieujarzmiona, w: S. Kieniewicz (red.), Polska XIX wieku, PWE, Warszawa 1986, s. 400-460.

PRZYPIS ODWOŁUJACY SIĘ DO ARTYKUŁU W CZASOPISMIE

⁵¹ B. Klary, Umberto Eco i jego rozmyślania "o literaturze" , "Biblioteka w Szkole" 2003 nr 11, s. 11.

ZASADY CYTOWANIA - CIąG PRZYPISÓW

1. Jeżeli dana pozycja cytowana jest w następnym z kolei przypisie, lecz przypis odnosi się do innej niż poprzednia strony danej pozycji, stosuje się wówczas zapis:

¹ S..Lebson, Podstawy miernictwa elektrycznego, PWN, Warszawa 1972, s. 87-101.

² Tamże, s. 45.

2. W przypadku, gdy autor odwołuje się do fragmentu z tej samej strony, to wówczas wystarczy:

¹ S..Lebson, Podstawy miernictwa elektrycznego, PWN, Warszawa 1972, s. 87-101.

² Tamże.

3. Jeżeli dana pozycja cytowana jest w przypisie nie następującym bezpośrednio:

3.1. W przypadku prac samoistnych, prac zbiorowych jako całości, niektórych dokumentów:

¹ S. Lebson, Podstawy miernictwa elektrycznego, PWN, Warszawa 1972, s. 87-101.

⁴ S. Lebson, Podstawy miernictwa..., dz. cyt., s. 87-101.

3.2. W przypadku czasopism (artykułów w czasopismach) oraz artykułów w pracach zbiorowych:

¹ B. Klary, Umberto Eco i jego rozmyślania "o literaturze" , "Biblioteka w Szkole" 2003 nr 11, s. 11.

⁴⁵ B. Klary, Umberto Eco i jego rozmyślania..., art. cyt., s.11.

¹B. Suchodolski, Nauka nieujarzmiona, w: S. Kieniewicz (red.), Polska XIX wieku, PWE, Warszawa 1986, s. 400-460.

⁸⁹B. Suchodolski, Nauka nieujarzmiona ..., art. cyt., s. 404.