Błędy logiczne w pracy licencjackiej

Student musi przed rozpoczęciem pracy ustalić jej tytuł (przynajmniej temat) oraz cel. W oparciu o temat i cel ustala zawartość rozdziałów. Zawartość rozdziałów należy ogólnikowo nakreślić w tzw. konspekcie pracy.

Konspekt pracy należy ustalić z promotorem i każdorazowo wraz z tematem, celem pracy, imieniem i nazwiskiem, kategorią pracy (magisterska, inżynierska) przekazywać razem z częścią pracy przeznaczoną do sprawdzenia.

 

Nieustalenie i niedopełnienie tych wyżej wymienionych elementów pociąga za sobą wymienione poniżej konsekwencje, a co za tym idzie poprawki, poprawki, poprawki… i nerwy promotora oraz studenta, który stwierdza, że „promotor ciągle zmienia zdanie”.

Jak ma go nie zmieniać, skoro przy kilkunastu prowadzonych pracach nie jest w stanie zapamiętać co z kim ustalił?

1. Wstęp nie zawiera odniesienia do tematu pracy, nie określa metod badawczych

Wstęp powinien zawierać następujące informacje:

1. Uzasadnienie celowości podjęcia tematu pracy – po co firmom (firmom w ogóle) interesować się zagadnieniem określonym tematem pracy.
2. Cel pracy – jakie korzyści przyniesie firmie, to że student poświęci pół roku na pisanie pracy oraz spędzi mnóstwo czasu z zapracowanymi pracownikami firmy; co ma być wynikiem pracy.
3. Zakres pracy – krótka charakterystyka merytoryczna zawartości rozdziałów.
4. Metody badawcze – jako, że praca dyplomowa jest pracą naukową, musi posługiwać się określonymi metodami badawczymi; w bibliotece WZiE są publikacje na ten temat (szukaj: „Jak pisać pracę dyplomową”). Najczęstszymi metodami badawczymi są analiza case-study, analiza literatury, wywiady z pracownikami, ankiety, obserwacje, warsztaty wdrożeniowe (w wyjątkowych przypadkach).
1. Analiza firmy zawiera bardzo dużo informacji, ale nijak nie pozwalających zrozumieć, dlaczego dane te są potrzebne z punktu widzenia tematu i celu pracy.

Każda dana nt. firmy (z wyjątkiem nazwy i krótkiej charakterystyki działalności) musi zawierać wyjaśnienie jej związku z tematem i celem pracy.

3. Analiza literatury, a projekt
1. Często posługujemy się w projekcie narzędziami, które nie zostały opisane w analizie literatury.
2. W analizie literatury opisujemy narzędzia, których nie wykorzystujemy w pracy lub opisywane narzędzia nie mają związku z tematem i celem pracy.
3. W projekcie brak jest odwołań do literatury (jeśli korzystam z narzędzia powołuję się na rozdział, w którym to narzędzie zostało opisane).
4. Analiza firmy, a projekt
1. Często projekt niewiele ma wspólnego z analizą firmy.
2. Analiza firmy nie zawiera danych dotyczących charakterystyki liczbowej stanu istniejącego, do których należy porównać przewidywane efekty proponowanych rozwiązań w rozdziale pt. „Podsumowanie”.

Analiza firmy służy określeniu obszarów problemowych, które stanowią podsumowanie analizy firmy.

Projekt odnosi się do obszarów problemowych, dla których poszukujemy rozwiązania/rozwiązań w projekcie.

5. Projekt
1. Zwykle student nie opisuje wdrożonych przez siebie rozwiązań. W takim wypadku ważne jest by nie pisać „projekt umożliwi redukcję zatrudnienia z 5 do 2 osób”, ale „szacuje się/ ocenia się/ z dokonanych kalkulacji wynika, że możliwe jest zredukowanie zatrudnienia z 5 do 2 osób”.
2. Brak podsumowania części projektu. Każda część projektu poświęcona rozwiązaniu problemu musi zostać podsumowana (szacowane efekty; szacowane nakłady).
3. Nakłady na inwestycje są niedoszacowane (bardzo ważne by zadać sobie trud i poszperać w Internecie, by odnaleźć realne kwoty wydatków).
6. Podsumowanie
1. Często nie odnosi się do niczego.
2. Podsumowanie zawiera puste ogólniki, mimo, że dla czytającego (czyt. Recenzującego) stanowi ważny element oceny pracy.

Podsumowanie powinno zawierać:

                                                              i.      ocenę projektu w formie analizy porównawczej danych liczbowych (co było przed i co sądzę, że będzie po),

                                                            ii.      ocenę efektywności ekonomicznej proponowanych rozwiązań (oszczędności w stosunku do istniejących wydatków; przychody w stosunku do istniejących przychodów; nakłady na inwestycje,

                                                          iii.      ocenę osiągnięcia celu pracy.

Część 2 pracy

ROZDZIAŁY I PODROZDZIAŁY      

  Prace licencjackie powinny składać się:

- z 4.rozdziałów, z których dwa pierwsze rozdziały stanowią część teoretyczną pracy, a dwa następne (tj. rozdział trzeci i czwarty) jej część empiryczną. Każdy rozdział powinien obejmować co najmniej 3. podrozdziały.

   Praca licencjacka powinna liczyć około 60 stron do 70. stron

   (4 rozdziałów x 3 podrozdziały ) = 12 podrozdziałów x średnio 5 stron /1podrozdział = 60 stron);

- lub z 3. rozdziałów, w przypadku konieczności utajnienia obiektu badawczego, dwa pierwsze rozdziały powinny stanowić cześć teoretyczną pracy, a rozdział trzeci część empiryczną. Podobnie i w tym wariancie praca licencjacka również powinna obejmować  60 do 70 stron.

   (3 rozdziały x 4 podrozdziały) = 12 podrozdziałów x średnio 5 stron = 60 stron)

Wymogi drukarskie pracy

 - Strony tytułowe poszczególnych rozdziałów powinny być ujęte wg jednolitego wzoru np. tytuły     

   rozdziałów pisane czcionką „16”; podrozdziałów „14” a tekst „12”zgodnie z obowiązującą

   formą.

-  Przy pisaniu pracy należy stosować czcionkę „Times New Roman”- numer 12.

-  Odstępy między wierszami powinny wynosić 1,5.

- Nie należy zostawiać pustych miejsc (wierszy) w tekście podrozdziałów i pomiędzy podrozdziałami pracy, np. przed tabelą, schematem itp. W takiej sytuacji należy dopełnić puste miejsce tekstem znajdującym się pod tabelą, schematem itp.,  a tabelę czy schemat umieścić na następnej stronie w całości bez ich dzielenia (jeśli się mieści w całości na 1.stronie).  

Inwentaryzacja pracy

Inwentaryzacja pracy obejmuje sporządzenie spisu bibliografii oraz spisu mapek,  schematów, tabel, wykresów, zdjęć i załączników (zob. spis treści zaproponowany na 1. stronie niniejszych ‘Wymogów…”

  BIBLIOGRAFIA powinna być przedstawiona wg następującej struktury (spisu):

• Książki/lub pozycje książkowe (alfabetycznie według nazwisk i imion)
• Akty prawne (akty prawne ustawodawcze i wykonawcze)
• Czasopisma (tj. artykuły z profesjonalnych czasopism),
• Strony internetowe (z podaniem daty odczytu/wglądu np. wseip.edu.pl (z dnia 22.02.2020),
• Materiały źródłowe i dane statystyczne z obiektu badawczego

       (np. Statut i Regulamin organizacyjny obiektu badawczego, Kronika, Sprawozdania finansowe wybranej jednostki   za oceniane lata, różnego rodzaju broszury informacyjne, gazetki wewnętrzne badanej i ocenianej jednostki itd. .

      

    SPIS MAPEK, SCHEMATÓW, TABEL, WYKRESÓW, ZDJĘĆ I ZAŁĄCZNIKÓW stanowi formę tabelaryczną i graficzną pracy i  świadczy istotnie o wartości poznawczej pracy.

Spis załączników stanowi ostatnią chronologicznie ponumerowaną stronę pracy.  Natomiast strony poszczególnych załączników powinny być  numerowane chronologicznie od strony 1. do n. – w zależności od ilości stron danego załącznika.

Spis mapek, schematów, tabel itp. powinien być przedstawiony wg przykładowo podanej  formy ergonomicznej.

SPIS MAPEK, SCHEMATÓW, TABEL, WYKRESÓW, ZDJĘĆ

Spis mapek

Nr	Tytuł/y    mapki/ek	Strona
1.
n
Spis  wykresów
Nr	Tytuły  wykresów	Strona
1.
2.
…
…
m

Spis załączników to ostatnia chronologicznie numerowana strona pracy.

Nr	Tytuły   załączników
1.	Natomiast poszczególne załączniki posiadają swoją wewnętrzną numerację, a więc nie są one chronologicznie numerowane ze stronami pracy.
…	…..
x	…..

Najczęściej spotykane wymogi

• czcionka Times New Roman o rozmiarze „12”, przypisy ,,10”. Do całego tekstu pracy stosuje się justowanie (wyrównanie tekstu do obu marginesów).
• rozłożenie tekstu na stronie powinno uwzględniać:
• odpowiednie marginesy: górny, dolny i zewnętrzny po 2,5 cm (wewnętrzny 3,5 
cm),
• odstępy między wierszami – 1,5,
• akapity dla wyróżnienia nowych sekwencji poruszanych w tekście (wcięcie 
akapitu 1,25). 
5. Każdy nowy rozdział pracy (i inna część pracy równa rozdziałowi, np. wstęp i zakończenie) powinien rozpoczynać się od nowej strony. 
6. Do numeracji i tytułów rozdziałów stosuje się czcionkę pogrubioną 14 pkt, do numeracji oraz tytułów podrozdziałów czcionkę pogrubioną 13 pkt. Nie należy stawiać kropek na końcu tytułów rozdziałów i podrozdziałów. 
7. Wszystkie strony są ponumerowane (numeracja stron w stopce wyrównana do prawej, czcionka o rozmiarze 12 pkt., nie umieszcza się numeru na pierwszej stronie – stronie tytułowej i drugiej – strona z oświadczeniami promotora i autora pracy – dotyczy wyłącznie egzemplarza do archiwum). 
8. Do tytułów tabel, wzorów, rysunków, schematów, itp. stosuje się czcionkę Times New Roman 12 pkt. pogrubiony, numerowanie automatyczne przez całą pracę; bez kropek po tytułach. 
9. Cudzysłów stosuje się głównie przy: – dosłownym cytowaniu tekstu, – pisaniu nazw czasopism.
• tytuły cytowanych publikacji (książek, aktów prawnych i in.) oraz terminów obcojęzycznych należy pisać kursywą.
• w pracy powinny być stosowane formy bezosobowe wypowiedzi (np. przedstawiono), tryb bierny (został przedstawiony) oraz wypowiedzi w 3. osobie liczby pojedynczej i mnogiej (bank stosuje, klienci wybierają), nie należy stosować formy 1. osoby liczby pojedynczej lub mnogiej (formy wynikającej z utożsamiania się dyplomanta z analizowanym przedmiotem).
• wyliczenia krótkie kończy się przecinkami i na końcu kropką, wyliczenia dłuższe w formie zdań średnikami albo kropkami i kończy kropką. Stosuje się jednolitą zasadę punktowania i numerowania. W przypadku, gdy na końcu wiersza znajdzie się spójnik lub przyimek (np. i, w, itd.), należy go przenieść do następnego wiersza.

Etapy pracy i reguły współpracy z promotorem

Etapy i elementy pracy, które należy wykonać i przedłożyć promotorowi jak najszybciej, są następujące: temat, cel i teza, plan (spis treści), robocza bibliografia (w trakcie pisania pracy – udoskonalana), roboczy wstęp (ostateczny wstęp pisze się na końcu), który łączy powyższe 4 elementy. Do tych elementów należy potem dodać pierwszy rozdział pracy lub jego fragment (nie musi to być rozdział wymieniany w pracy jako pierwszy) i poddać go ocenie promotora oraz zaprezentować na seminarium. Ten fragment musi uwzględniać wymogi techniczne (np. marginesy, czcionka, wygląd strony tytułowej) oraz formalne (struktura pracy, sposób przedstawiania tabel, grafiki, bibliografii, przypisów).

W dalszym etapie dokonuje się niezbędnych poprawek (w przedstawionym fragmencie pracy) i pisze kolejne części korzystając z pomocy promotora. REGUŁĄ jest przekazywanie promotorowi do sprawdzenia tych części pracy, których ostatecznego kształtu jest się już pewnym, tzn. praca powinna być poprawna zarówno od strony merytorycznej zawartości jak i poprawności redakcyjno-technicznej (nie powinno się oddawać pracy z błędami literowymi czy też zdaniami, które są błędne stylistycznie lub nie zawierają sensownej treści - logicznej wypowiedzi autora). 

Promotor nie powinien tracić czasu na poprawianie techniki pisania, a raczej wspomagać autora w poprawnym od strony naukowej kształtowaniu struktury pracy - doborze treści i takim redagowaniu tekstu (analizowaniu zebranego materiału), by udowodnić postawioną we wstępie tezę. Pisząc pracę należy zatem także zapoznać się z przydatnymi funkcjami edytora tekstu, takimi jak formatowanie tekstu poprzez używanie zdefiniowanych stylów tekstu (zwłaszcza stylów nagłówków, co umożliwi automatyczne wykonanie spisów treści). Uwagi promotora należy czytać i stosować w całej pracy. W razie wątpliwości, niezbędne są konsultacje.

Na końcu należy:

• napisać zakończenie pracy w formie podsumowujących wniosków (można wykorzystać podsumowania poszczególnych rozdziałów poprzez dokonanie ich syntezy),
• sporządzić bibliografię,
• napisać wstęp pracy,
• wykonać spis treści oraz spisy skrótów, rysunków i tabel wraz z numeracją stron, poprzez wykorzystanie odpowiedniej funkcji edytora tekstu.

Kolejna REGUŁA jest taka, że promotor jednokrotnie sprawdza kolejne składane rozdziały pracy i przekazuje do nich uwagi, natomiast wraz z ostatnim rozdziałem należy także przedstawić zakończenie i ostateczny wstęp a także bibliografię i spisy tabel/rysunków, czyli całość pracy – promotor odnosi się do ostatniego rozdziału w formie uwag szczegółowych a do całości – w formie ogólnych uwag. 

W razie wątpliwości powstałych po sprawdzeniu i przekazaniu przez promotora uwag, wszelkie kwestie należy uzgadniać na seminarium lub na konsultacjach. Poprawianie pracy powinno być dokonywane w trybie „rejestruj zmiany” na pliku odesłanym przez promotora i zawierającym jego uwagi (praca powinna być pisana z wykorzystaniem pakietu Open Office/Libre Office, w trybie rejestruj zmiany).

Praca powinna być oddana promotorowi do sprawdzenia najpóźniej 30 maja w formie drukowanej (1 egz.), tak aby autor mógł wprowadzić poprawki i przekazać ostateczną wersję pracy do końca semestru. Jeśli promotor stwierdza, że pracę można ocenić pozytywnie, podpisuje się na pierwszej stronie, umieszczając formułkę: „pracę przyjąłem” oraz podaje datę. Następnie należy złożyć pracę w wersji elektronicznej (CD) do dziekanatu wraz z pozostałymi niezbędnymi dokumentami. 

Obrona odbywa się w ciągu miesiąca od momentu złożenia tych dokumentów. Obrona ma z reguły miejsce na początku lipca.

Konstrukcja tabel

•Każda tabela musi mieć numer, tytuł i nagłówek;

•Tabele muszą być zrozumiałe bez czytania tekstu;

•Nagłówki muszą być jednoznacznie czytelne;

•Muszą być podane jednostki dla wszystkich wartości;

•Wartości lub zjawiska porównywane należy umieścić w kolumnach, (nie w wierszach);

•Wszystkie pola powinny być wypełnione (jeśli zjawisko nie występuje „ –”, jeśli brak informacji „ . ”, jeśli dane pole nie ma sensu „x”);

Komentarze, przypisy lub dodatkowe informacje nie mieszczące się w polach można umieścić pod spodem umieszczając w polach indeksowe odnośniki cyfrowe